Yunus’un söyleþip aðlaþtýðý alýç garip
Dilsiz, yükleriyle inler kalem bu an
Dertlerini kundak kundak sarýp…
Yusuf bir sevdaya baðlanmýþ bekler
Baðlý ezelden eli, kolu...
Gün olur çeþme baþýnda eðilir su içmeye
Sönmez kývýlcýmlanýr kalbin, daðlanýr…
Kanmaz suya, durur içten erimeye…
Dem bu dem hüznü karýþýr terine
Davranýr yar adýna türkülere…
Der; “olaydý yar, duyaydý yanýk ataþým”
Yar gelir, geçer ki bir dert almaya
Sormaya Yunus, demeye bir gam kederi
Baþlar yanýk bülbül sallanmaya...
Bir yar saðýr edalý, bir yar atar közü
Söz üstüne bir yar söyler sözü…
Yürür vefasýz yar, ardýnda bir kýrýk testi…
Sýzlar Yunus bir yar basar yaraya tuzu…
“Öleydim peþim sýra aðlardý þu kavaklar”
Der Yunus, sabreder, ekler ucu uca,
Geçmeye ömür, yârin bulur baþka yar
Hem de dosttur o Yunus’a vefakâr…
Gelmez “duymaz”, yanký vermez daðlar…
Biçare Yunus bekler olsun gün bahar
Sabrý ona olur merdiven, aðlamaz
Aþk akar kaynaðýndan yorulmaz
Yunus sorgusuz buna gönlün baðlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.