Ayrýlýk bir geminin limanlarýndan ayrýlmasý bir akþamýn gün batýmý... dikensi sýnýrlar... aysýz gecenin karanlýða ýsrarý
Aþk dilenir sen olurken ve gül yapraðýnda allanýr hüzün yokken...
Bazen de ne yapsanýz makamý tutturamazsýnýz ud tellrinde
Ben, zamansýz ayrýlýklarý kucakladým acýlar bende kaldý, erken baharýmý bitirdim neresinden bakýlsa bir yaným eksiktir
Aþka örselenmiþ en þirin limanlardayým Ege’nin bir rüzgâr gibi eser saçlarýna öksüz ellerim
Anladým ki, sen artýk dönmeyeceksin hasret oldu, acý oldu, bir gülün kendi yapraðýna alýnganlýðý.
Gurbet treni geldi istasyona þimdi çýksam bir meyhaneye Beyoðlu’unda efkâr daðýtmaya ve þarkýlarýn en hüzünlüsünü dinlesem sonra seni seyretsem kirpiklerinde gizlenen sarhoþluðumu...
Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.