Mah yüzünde çifte çatal ben için,
Düþtüðüm halleri unuttum yârim.
Yaylalarda gezdiðimiz gün için,
Geçtiðim yollarý unuttum yârim.
Yâr deyip de gadasýný aldýðým,
Gövel ördek gibi göle saldýðým.
Ah çekip aðlayýp yalnýz kaldýðým,
Baðýmda gülleri unuttum yârim.
Yaban gülüm bana yâren’dir çile,
Harmaným heç oldu savurdun yele.
Beni eþ eyledin garip bülbüle,
Þakýyan dilleri unuttum yârim.
Ele sorma, ateþine sor beni,
Karabasan rüyâlara yor beni.
Muhanetmiþ görmez göze kor beni,
Kýnalý elleri unuttum yârim.
Yadigâr kolyeni takamadým ki,
Gözyaþým damladý atamadým ki.
Sayende neleri unutmadým ki,
Seherde yelleri unuttum yârim.
Aðlatýp inlettin ömür boyunca,
Yüreðimi Arasatta koyunca.
Saramadým eller sardý doyunca,
O ince belleri unuttum yârim.
Ýrembaðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.