GARİP SAZIM
Þu yeryüzüne bir ben sýðmadým
Bir de garip garip çalan sazým
Her köþeyi tutmuþ polisler
Cebimde kimliðimi ifþa eden þiirler
Ay’ýn doðduðunu, güneþinse batmayý öðrendiðini
Uçan kuþlara söylediðim günden beri
Arar beni zindanlar
Aðaçlarýn meyveye durduðu zamanlardý
Afakýmý aðlayan çocuðun çýðlýklarý sardý.
Tutamadým kendimi attým düþüncelere
Saðýmda kelimeler solumda kelimeler
Gece yarýsýna doðru annem beni odama kitler.
Sövebilseydim bir erkek gibi hayata
Utanmayýp kadýnlýðýmdan
Karanlýklarý yara yara çýkardým her savaþtan
Hangi darbe yýkmýþtýr sýrtýmdaki þehri
Kamburum iki büklüm, gizler kederleri
Sövebilseydim hayata bir erkek gibi
Utanmadan kadýnlýðýmdan
Davetsiz davet edilen duvarlara
Yumruklarýmý vururdum
Kan revan hatýralar.
Panzerler geçer her gece rüyalarýmdan
Panzehiri olmayan infazlar yaþarým
Bir ben bileceðim gittiðimi bu þehirden
Bir de halden anlamayan kelimeler
Mahkumun son dileði gibidir dilimde hece
Aç koynunu ben geliyorum gece.
M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.