LEKELER
Dikendir gülü güzel eyleyen
Bilmez kýymetini, gülü lekeler.
Bürünmüþ boyunca kara bürüðe,
El üzerindeki alý lekeler.
O’nun nuru ile halk oldu cihan
Böyle beyân eyler Hazreti Kur’an
Ýnsan kýymetini bilmeyen insan,
Eþref-i mahlûkat kulu lekeler.
Kafdaðý’nda gezer kibriyle yine
Þeytaný kýlavuz eyler kendine
Akýl edip bir dem bakmaz önüne,
Düþünce kuyuya yolu lekeler.
Þeytanýn neslinden melek mi doðar?
Öyle bir gönül ki, kir pislik akar
Kendi ahvalini eylemez nazar,
Kusurlu kendisi, eli lekeler.
Merhametle piþip, sevgiyle yunmaz
Bir dem olsun asla dostlarý anmaz
Hiç kimseye zerre hayrý dokunmaz,
Arýyý, çiçeði, balý lekeler.
(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.