EZİLDİM
Kara saçlý, ela gözlü güzelin,
Kaþlarýnýn karasýnda ezildim.
Bir bakýþýn, bir gülüþün, bir dilin.
Gönlümdeki yarasýnda ezildim.
Babam bekler deðirmenin çarkýný,
Anam yapar bahçemizin arkýný.
Bilemedim aþkla-sevgi farkýný,
Ýki kaþýn arasýnda ezildim.
Bedenime; toprak deðer, taþ deðer.
Bahar bildim, yüreðime kýþ deðer.
Yýkýlýrým, omuzuma tuþ deðer.
Orasýnda, þurasýnda ezildim.
El ucuyla yar tutarmýþ elimi.
Gelen kýrdý, giden kýrdý belimi.
Dalda koydum açýlmadan gülümü.
Bir goncanýn þýrasýnda ezildim.
Dünya döner, çember döner, gün döner.
Karanlýktan güneþ gider, gün söner.
Ölüm gidiþ, hayat ise bir hüner.
Yazýsýnda, turasýnda ezildim.
Ne yazar ki, senin olsa tüm Kenya,
Mevlana’nýn diyarýydý bir Konya,
Süleyman’a kaldý mý ki bu dünya?
Bir zenginin parasýnda ezildim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.