Hani düþünmeden yazýlan yazýlardan bahsederken… Ýlk harfin ilk çizgisini atýp gözlerini kapatýrsýn… Acayip iþ yaþamak kolay aslýnda Iþýk ve rengarenk dalgalar hepsi saçýnda saklý o ayrý… mum ýþýðý ama o mum ýþýðý kaskatý keser saçmalatýr… yapay aslýnda her þey bu kurulu düzen bu gözyaþý bu bahçe bile tapageldiðimiz onca içgüdü yapageldiðimiz onca jest ipe sapa geldiðimiz onca test hepsi istisnasýz hepsi bizim deðil inan… köþelerde aradýðýmýz ne aradýðýmýzý bilemediðimiz yekpare harcayýp paramparça biriktirdiðimiz… o hayat dediðimiz bizim mi ki? neyi vurduk neyi fark ettik neyi kazandýk hepsi bizimdi zaten çarpýtýlmýþ formüller aradýk salakça bulduk sandýk oysa ki tepedeydi güneþ… mumdan daha romantikti kimse anlamadý… biz de anlamadýk ucundan deðil içinden yanarak ateþten gözyaþlarý o kadar olaðan geliyordu ki anlamadýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
zırdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.