KEDER ORDA OLMASAYDI...

Sisler aralandý
Aralandýkça güneþi gördüm
Ýçimdeki hazan bahara döndü

Neden ertelemiþtim ki
Sevmeyi...
Sevilmeyi...
Ve kendimi bulmayý.

Sokaklarýn geçilebileceðini
Çýkmazlarýn çýkýlmazlýðýný!
Ve kaldýrýmlarda iz aramayý öðrendim
Ve sonra kalabalýk insan sellerini


Hayretimdi...
Sanki özlemimdi...
Ve kendimdeydim.

Sevinçten türkü mýrýldandýmýþtým
Ýlk kez sesimi duymuþtum
Soluk soluða nefesimi çekmiþtim

Sesimdi...
Hislerimdi...
Ve kendimdeydim.

Nisan yaðmuruydu
Bir çiçeðe vurulmuþtum
Ve yerden ayaðým kesilmiþti

Sevmiþtim...
Esrimiþtim...
Büyülü aþka.

Geceleri yýldýz çalardým
Bazen mehtaba dalardým
Ve "aþkým" diye sayýklamýþým

Kollarýmý açtým...
Adeta tapmýþtým...
Neþe saçmýþtým: Ýlk kez mutluydum

Tanýk olmuþtu her yýldýz bana
Mutlu birlikteliðe az kala
...
Ölüm geldi; apansýz kaybetmiþtim

Ölmüþtü...
Göçmüþtü...
Ölüm birdi ölen ikiydi.

Hüzün
Acýlar
Yaralýydým...Keder bizi bulmasaydý...

...
Sosyal Medyada Paylaşın: