aldým yolladýðýn mor menekþelerini büyütüyorum gönlümün sarayýnda sýcacýk aþkýnla besliyorum naðmelerin can veriyor salýnýrken akþam rüzgarlarýnda yapraklarýna buselerin konar ey sevgili !..
boynu bükük duruþu kanatýr yüreðimi yorulurum ’ah’larýmda kýyamam hüzünlü bakýþlarýna sen olur pencere önünde dikiliþi gecelerimde mor gülüþü sarar beni yýldýzlara anlatýrým seni selvi boylum diye rüyalara yatarým ey sevgili !..
yýkýlýrým ayrýlýk þarkýlarýnda susarým mor menekþelerin suskunluðuna nasýl dayanýr yüreðim garip halime yolladýðýn mor menekþelerini aldým almasýna da öldüm de dirildim ayrýlýklarýmýzda ben ömrümü törpüledim körleþen mevsimlerde sabahýma boy atsýn mor menekþelerin ey sevgili !..
Bahar Tülay Kýran Mayýs 29 2009 Saat:23.21
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.