MESNEVİ ( YAHYA KEMAL'İ SÜZERKEN )

Maksadýn zor cengi titrer þimdi, derman dolmuþum
Közde hasret dindi artýk, þevkle umman bulmuþum

Aksedip durmuþtu gökten nurlarým, kahrým gider
Hoþ dilek yanmýþ bugün, sevdâlarým bir bir tüter

Mecnunum titrer, Yusuf titrer, Kerem titrer zaman
Can bulur Leylam, Züleyham, Aslý; nazmým, yar duman

Neylerimden hep segah çaðlar, tutuþtum meþkle ben
Ýçte birden cevherim çýnlar, buluþtum köþkle ben

Perdelerden nur sýzar, bahçem döner kor mevsime
Kalemim meltem yazarken, can gelir hep cismime

Yazmýyor rüzgâr þikâyet, göz yýkarken sümbülü
Kazmýyor rastlar þikâyet, leb yakarken bülbülü

Fasla girmiþken sesim, hicran tutuþturmuþtu hep
Aþký sarmýþken yürek, derman tutuþturmuþtu hep

Yasladým ben þimdi ummanlar, döþüm yakmýþ dilek
Durma kalbim, haydi zikrin dök, mecâlim yýð çiçek

Kaygýlar bayrak dikip, bozdurmasýn encâmýmý
Ýnlesin neyler, getirsin hep segâhým bayramý

Hâfýz’ýn kabrinde tütsün, nurla derman gülleri
Yahya’nýn baðrýnda bitsin, þevkle aþk sümbülleri

Ýnle Pervâne, yansýn lebde, Mecnun dilleri
Allah’ým yýð sen murat hep, közde yaðdýr çölleri

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün )

Sosyal Medyada Paylaşın: