Acýlarýn sonsuzluða açýlan penceresinde beni býrakýp giden sen miydin?
Sen miydin fýrtýnalarý koparan içimde aþkýdýr þairin, hüznün aðlayan yüzünde
Sen bilemezsin yüreðimdeki sel taþkýnlarýný gözlerin segâh, dudaklarýn hüzzam en hüzünlü bir þarkýyla yerleþti iliðime öylesine dertli ki, ömrümün son hecesi
Perdeleri aralayýp, mavi bir düþ yarattým yalnýzlýðýma ve ýþýl ýþýl yýldýzlý bir gece baþlýyor Ege’de
Yürüyoruz Kordon’da seninle.. sorup duruyorsun: o eski limanlarý gel uyut beni göðsünde bu akþam öylece yüzünü seyr edeyim ne olur anla beni, sev beni...
Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.