İSTANBUL GECELERİNDE KAYBETTİM SENİ

Sen ne dersen de,
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni.
Loþ ýþýklar altýnda…
Sen sahil kenarýnda
Seyrederken gemileri
Sen ne dersen de,
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni

Sen ne dersen de,
Martýlar fatiha okudular
Gidip de gelmeyenlere…
Gözlerinde yansýyan loþ ýþýklar var ya
Her þey bir yana, her þey angarya
Düþüverdi avuçlarýmdan
Senin için topladýðým çiçekler.
Birer birer yoldum,
Kýrmýzý beyaz gülleri…
Sen ne dersen de,
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni

Sen ne dersen de,
Yedi tepede, yedi kez kahroldum.
Yedi kez boðuldum,
Marmara maviliðinde…
Yedi kez baðrýmý döndüm,
Asma köprülerin her birine…
Çivilediðin gözlerin takýlý kalýrken yýldýzlarda,
Sahte gülüþler yanaklardan birer birer süzülürken
Ve saçlarýný okþarken
Marmara’dan gelen meltem…
Ben yönümü döndüm,
Deniz olmayan yerlere…
Ýndirdim þapkamý
Ve hüzün türküleri yükledim gemilere
Siyaha boyadým sensiz geçen günleri
Sen ne dersen de,
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni.

Sen ne dersen de,
Ýster bana Bebek’ten bahset
Ýster Çamlýca’dan
Ýster “Beyoðlu’nu avucum gibi biliyorum” de
Ýster iskelede balýk yiyen adamlardan
Ýster, Fatih’ten ilham alýp,
Gemileri yüzdür karadan.
Ýster somuncu babanýn bitmeyen somunlarýndan
Birer azýk baðlayýp koy avuçlarýma.
Ben Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni
Sen, ey mahmur bakýþlý;
Acaba hatýrlýyor musun beni?
Hani, þu kaldýrýmýn öbür tarafýndaki
Elleri böðründeki adam
Bendim.
Nasýlda geçmiþtin yanýmdan
Göz ucu ile bile bakmadan.
Oysa yaný baþýmda, yakýnýmdaydýn
Omuzun omzuma deðmiþti
Hatýrlýyor musun?
Ellerin, elinin tersi ile deðdiðim yerleri silmiþti.

Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni
Bir dolmuþta, bir takside, belki bir gemide
Bilmiyorum iþte,
Hatýrlamýyorum…
Karþýdan karþýya geçerken
Çantamý çalar gibi çaldýlar
Yani, kýsaca
Seni benden aldýlar.

Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni
Arka sokaklarda…
Dur, dur!
Ne kabahati var arka sokaklarýn
Sen ön caddedeydin…
Hatta bir kavþaðýn tam orta yerinde
Herkes toplanmýþ alkýþ tutuyordu
Objektifler sana dönmüþtü
Renk renk ýþýklarýn biri yanýp biri sönmüþtü
Hatýrlýyorum, hatýrlýyorum…
Hayal kurduðun siyah uzun arabaya
Bir de bize benzemeyen biri binmiþti.
Sen gülücükler daðýtýyordun.
Benim hiç tanýmadýðým,
Hayalimde olmayan,
Anamda görmediðim,
Bacýmda sevmediðim,
Komþumun bile yüzüne yakýþtýramadýðým…

Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni
Herkesin bulduðu yerde…
Hatýrlar mýsýn?
Siyah gözlüklerini takmýþtýn.
Gözlerin zifiri karanlýktý
Mehtabýn ýþýðýnda süzülüverdin
Geri dönmemecesine…
Sen giderken bir sancý saplandý,
Sol yanýma
Dinmemecesine…
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni
Gelmemecesine…
Gelsen bile bulamazsýn artýk beni
Sen ne dersen de,
Ýstanbul gecelerinde kaybettim seni.

Sosyal Medyada Paylaşın: