Hafif rüzgâr eser Dudaklarým kurur Hayat dal dalga esmerleþir Gözlerin umursamaz bakýþlarýnda biterken Bir öykü dolaþýr dudaktan kalbe Ne tez büyüdün sen Ne tez ihtiyarladým ben Gözyaþlarýmý anam siler Mezarý baþýnda aðladým ben. Bütün büyüttüklerimiz gibi Onlarda büyüttü hayatý Tek iþleri aþký tiren rayýnda yürütmekti Birde ayrýlýk olmasaydý Ýstasyonlar buharlý camlarýn ardýnda parçalanmazdý Aðlamazdý çarpýþan yürekler. Ardýndan yaðmur çiseler Dakikalar Bilardo topu gibi vurulur Yükselir deniz Taþar ýrmak Buluttun ardýndan çekip gider gölgeler Sular durulur Güneþ doðar Birdaha Kumar oynar insan Hayatýna kumar Ýsterseniz siz kader deyin Ýsterseniz keder deyin Yaþanýlmayan aþk rüyada unutulur Yaþamak Ye iç hava al deðil ki Aþký kanattýðýn kadar sevmesini öðren diyorsun ya Çok geç öðreniyor insan. O hayatý çekilmez eden sen ben o Salvo salvo tekerrür eder ölüm Geride titreme Sana da aðlamak düþer gülüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.