Unutmak Ölmekti

Geldiðinde,
Ayrýlýðýn taze yarasý kanýyordu
Yüreðimin küçük avuçlarýnda.
Hala gidenlerin numarasýz bileti duruyordu
Öksüz sevdanýn dipsiz uçurumlarýnda.
Hüküm giymiþ kelimelerim susuyordu
Uykusuz gecelerin sabýkalý sabahlarýnda.
Korkuyordum aþktan,
Kaçýyordum sevdadan.
Zamana bir kere yenilmiþten
Korktum seni delicesine sevmekten…
Ama yalnýzlýðýn sokaðýndan kaçýp
Gülüþlerine sýðýndým.
Ayrýlýðý satýrlara gömüp
Yüreðinde yaralarýmý sardým.

Sen gelmiþtin artýk.
Her þey daha güzeldi artýk.
Seninle nefes alýyor,
Seninle yaþýyordum sanki.
Gülüþün “ güneþim “ olmuþtu perdelerimde.
Gözlerin “ ateþim” olmuþtu üþüyen tenimde.

Öyle güzeldi ki seninle her þey,
Pamuksu bulutlarýn üzerine
Gözlerini çiziyordum küçük ellerimle.
Hasretimin rüzgarý iliþse de tenine,
Yüzüne güneþi seriyordum öksüz yüreðimle.

Yaðmur yaðýyordu kentime
Ayrýlýðýný müjdelediðin saatlerde.
“ Seni severken gidiyorum “ deyip
Yalnýzlýðýmý hediye ettin yüreðime.
Gidiyordun ,
Ben ardýndan aðlayamýyordum bile.
Susup kalmýþtým býçaðýn keskin yüzünde.
Gidiyordun,
Ve ben tek kelime bile söyleyemiyordum.
Ellerimle ördüðüm sevdamý
Ayrýlýðýnla söküp gidiyordun.
Ve ben ardýndan aðlayamýyordum bile.

Sevdanda bir bahar göremeden gittin.
Mevsim bahar olsa da,
Sonbaharla anýlacaktýr ömrüm.
Her þeyi zamana gömüp gittin.
Ben ise ,boynumu yalnýzlýða büküp
Yalnýzlýðýnda kanadým durdum.
Bedenimden yüreðimi söküp
Yokluðunda kelimelerimle sana sustum.
Tek bir cümle kurmadým gidiþine.
Hiçbir zaman suç giydirmedim sevgine.
Gitmeliydin…
Ve bir sabah çekip gittin.
Ardýnda beni,
Ardýnda Elif’imizi mevsimsiz unutarak.
Gittin bizi sensiz býrakarak..

Þimdi uzaklarda bir yerdesin.
Gün gelecek adýmý unutacaksýn.
Gün gelecek,
Hiç yaþanmamýþ deyip
Sevdamý kibritsiz yakacaksýn.
Hakkýndýr sevgili,
Unutabilirsin beni.
Bana ait her þeyi de yakabilirsin sevgili..
Ama bana seni unut deme..
Ayrýlýðýna kurþunlarý örüp
Ölüm olsan da ömrümün,
Bana seni unutmamý söyleme..
Çünkü biz seninle hayat kadar yalan,
Ölüm kadar gerçektik.
Ölüm kadar gerçek sevgili….


Gittin ama ben hala sendeyim.
Sen beni unutsan da sevgili,
Ben sana inat ,
Yokluðuna inat yaþatacaðým seni.
Çünkü benim yazgýmda
Benim kitabýmda,
Unutmak; ölmekti sevgili.
Unutmak, ölmekti…

24.09.2006

Sosyal Medyada Paylaşın: