Ayrılık (üzerimden bir türlü çıkarıp atamadığım...tenime yoldaş) Kelâm İşçisi
Ayrılık (üzerimden bir türlü çıkarıp atamadığım...tenime yoldaş)
Sessiz sessiz kanayan bir yarasýn þimdi, onca yýl oldu dün gibi hatýrlarým. Yokluðunun acýsý ömür bitti dinmedi, Seni anlatýyor senin býraktýklarýn...
Bir ayrýlýk bir kalbi yýllarca mý kanatýr? Aþkýn içimde bir yük,kutsal emanet. Dökülüyor gözyaþým bak satýr satýr, sonunda bana kalan hiç bitmeyen nedamet...
Bir sükut baþým dinlense kollarýnda, ölüm bile bana armaðan gelir. Kavuþmak mahþere kalmýþ olsada, seni benden fazla kim sevebilir...?
Gizli aþk kalbimin gizli sayfalarýnda, çile emaneti,gözlerimin buðusu. Birkez görebilseydim rüyalarýmda, ama gördüðüm hep sensizlik kabusu...
Gözlerinin bebeðine bakardým yalnýz, kirpiðinin ucunda haykýrýrdý hayalim. Gökyüzünün karanlýðýnda parlayan yýldýz, ve sana koþardý yine o son mecalim...
Yokluðun nabýz nabýz yoklar korkutur, bunca yýldan sonra sönmez yinede. Karadeniz gibi kalbim durmaz kudurur, bir acý bir yara yaþlý sinede...
Ýhtiyar bedenimde gencecik kalbim, sensiz geçen yýllarda umudum solgun. Bir baþka kadýný böyle sevmedim, saçýmýn her teli beyaz ve yorgun....
Sevgilim...limaný gemisiz sahilim, Ölmeden son kez görmekti emelim, Mahþere mi kaldý yetim hayalim,
Bir garip hayatta yaþadým sensiz, Bilmem ki sen mutlu olabildin mi bensiz...
enginname...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.