EY SEVDA YAZAN KALBİM
EY SEVDA YAZAN KALBÝM
Yaralý bir kuþ gibi, yorgun düþtüm topraða
Hançer saplý kalbimle, yanýnda ben olsaydým
Uzat elini gülüm, dokunamam yapraða
Yanýp tutuþunca gün, gölgelerde solsaydým
Yeniden yaz tarihi, sana geldiðim zaman
Uçurum yankýsýyla, yüreðinde kalsaydým
Geçip giderken yýllar, aþka vermedi aman
Bir yaz ikindisinde, gözlerine dolsaydým
Eþkýya sardý yolu, vurulup düþtüm yere
Asi bir rüzgâr gibi, yönümüzü bulsaydým
Gönlümüzden akýyor, kan kýzýlý bir dere
Daðlarýn kokusuyla, þu ömrüne gelseydim
Omzunda saçlarýnla, türkülerimi söyle
Ey sevda yazan kalbim, gönlüne meþki eyle
Gölgelerde soldu akþam, yýldýzlar gitti gökten
Bülbülün figanýyla, yollarýna dalsaydým
Düþlerimdeki sevdan, bitti içimde çoktan
Kalubeladan beri, birazda ben gülseydim
Haykýrýp uzaklardan, gelen bu ses nereden
Solan yapraða bakýp, ayrýlýðý yolsaydým
Aþkýn çaðlayan suyu, akacak bu dereden
Yitik umutlarýmla, sözlerini silseydim
Yýkýlýr karþý daðlar, çaldýn gecelerimi
Sýcak yaðan yaðmurda, gidiþini bilseydim
Gül aþkýna darýldý, sildin hecelerimi
Öksüz kalan sevdamý, çýkýnýma alsaydým
Omzunda saçlarýnla, türkülerimi söyle
Ey sevda yazan kalbim, gönlüne aþký eyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.