Ben ki,
Bir çocuðun annesine duyduðu,
O tartýþýlmaz sevgice.
Bir çiçeðin gülümseyiþinde
Gün gibi,güneþ gibi iþte.
Dað doruklarýnca
Denizlerin sonsuzluðunca
Önemsiyordum seni......
Ben ki,
En uzaðýnda zamanýn
En belirsizliðinde,en yakýnýmda
Karanlýðýmýn içinde
Titreyen bir mum ýþýðýnca,
Abartýsýz,
Koþulsuz,
Ve hiç beklentisiz .
Biraz hüzünlü,
Biraz þairce ve dostça
Çok önemsiyordum ya seni....
Çocukluðuma anlatýlan masallar kadar
Yalanmýþsýn sende...
Meðer Kaf daðý diye bir dað yokmuþ
Hiç olmamýþ Anka kuþu...
Var saydým hayatý,
Bütün sözlerini,
Senide yok saydým artýk...
Sen bir masal
Ben bir yalanmýþým,o kadar....
Ben önemserim,
Hayatý ve dostlarýmý hep önemserim.
Sevgim kadar da nettir öfkem...
Yüreðimde en yükseðe koyduðum
Altýn yaldýzlý bir vazomu kýrdýnýz siz.
Çaldýnýz yerlere,
Param parça ettiniz hiç acýmadan...
Bütün parçalarý birleþtirip
Yeniden yapýþtýracak kadar vaktim yok benim.
Kýþta,soðuklarla gelmiþtiniz
Sonbaharda
Daldan süzülen yapraklarla gittiniz....
Hiç önemsemediniz.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.