BEN CANEVİMDEN VURULDUM!..

Býrak gitsin eðri büðrüleri
Geriye ne kaldý derken
Vefalý yürekler rahmetliymiþ
Yarenler sofrasýnda mezeler ne gezer
Þiþe diplerine bulaþan sarhoþ nidalar
Güne göre deðiþen dostluklar
Kalp kalbe karþý olurmuþ derler ya
Ona bile zul inmiþ arkadaþ !..



Katmerleþen yüzsüzlükler gün ortasý
Gecelere gerek kalmadý
Saklý edepsizlikler sere serpe göz önünde
Soluksuz anason kokularý
Perdeler yakýlmýþ küçücük kasabalarda bile
Ar’lar, hayalar yýrtýlmýþ
Caddelerde zerafetlikler ufalanýr
Köpek ulumasý çaptan düþmüþ ýslýklar
Yüzler kýzarmaz bakýþlarda ... ’Ah’larým kýrýlýr !..



Komþuluklar aranýyor dingili kýrýk asýrda
Namus abidesi ayþelerim , fatmalarým
Delikanlý yavuzlarým , fatihlerim
Fetihlerle adým adým yurtlaþan yurdum
Þehitlerimin gül bahçesi memleketim
DUA ve AMÝN’lerle (!) küffara teslim
Adam gibi adam, kadýn gibi kadýn arar oldum
Ben canevimden vuruldum !..


Bahar Tülay Kýran Mayýs 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: