Portakal Çiçekleri

Bey Daðlarýndan nergisleri,
dað lâlelerini toplardým.
Ilgýt ýlgýt esen rüzgar,
Akdeniz sahillerine portakal çiçeklerinin
kokusunu üfürürdü bahçelerden.
Mavilerde, ah o turuncu beyaz savrulmalar!

Bir balýkçý kasabasýnda sevgilim vardý.
Deniz gibiydi gözleri, saçlarý yýldýz...
Haziranda kirazlarý küpe yapardým.
Hevenk hevenk sarkardý kulaklarýnda kýrmýzý.
Öperdim, al al olurdu yanaklarý,
yüzünde güller açardý.
Yerinden çýkacakmýþçasýna yüreðim küt küt atardý.
Gamzelerinde soluklanýrdý nefesim.
Gökte, denizde maviler çýðlýk çýðlýk haykýrýrdý.
Gözümde kristal hareler yansýrdý,
pembeler saçýlýrdý etrafa.
Olimposta gürül gürül þelaleler dökülürken,
berrak akardý kanyonlarda sular.

Islak ve çýplak hayali gelir þimdi aklýma,
beynimde o fýrtýna.
Hani, yýldýzlar yaðardý gökten.
Sarýlýrdýk sýmsýký.
Yanardýk…
Hani, çok yanardýk…

Zaman iþte, nasýl da mazi oldu yýllar.
Hani kirazlar, portakal çiçeklerinin kokusu?..
Maviler…
Yakamozlar gümüþ parýltýlarda,
sahile vuruyorlardýr dalgalarda.
Yine ay ýþýðýnda aþýklar þarkýlar söylüyordur.
Vakit vuslatsa, zamanlar yine avaredir.
Akdeniz gülüyordur.
Bey Daðlarý yine mavilere sevdalý,
bakýp duruyordur yeþil yeþil.
Yücelerinde yine o þahin,
süzülüyordur mavilerde.

Rüzgâr, portakal çiçeklerinin yine
kokusunu savuruyordur sahile .
Ah! yokluðuma aðlýyordur bulutlar.
Akdeniz baharý yaþarken,
þimdi ben uzaklarda portakal çiçeklerinin kokusunu,
esen meltemi içime çekmek istiyorum…

Mavileri... Maziyi özlüyorum!...


...............
zerre

Sosyal Medyada Paylaşın: