seni bugunlere getirmek için çok uraþtým sokaklarda sardým üþüme die üstüne titredim ayaðýna bi kýymýk batssa senden önce ben aðladým güldüðünde güldüm senle beraber aðladýðýnda içim yandý gözlerim doldu koþarken oynarken sana bakarken hep bi acýyla durdum aman sana biþi olmasýn die bugun bakýorumda geriye kocaman delikanlý oldun askersin artýk oðlum televizyondan alamýorum kendimi bir haberini alabilmek için iyi olduðunu duyabilmek için gene televizyonu izlerken duydum hakkaride çatýþma varmýþ içim yandý o gece uyuyamadým çok asker þehit oldu aralarýnda sen vardýn oðlum telefon çaldý anladým yüreðim sýzladý açtýðýmda oðlun þehit oldu dediler. kaydý gitti elimden telefon aðlamýorum oðlum dediðin gibi gurur duyuyorum seninle sen topraðýna can verdin ben sana can verdim oðul sen toprakta yatýorsun ben ise hayatta ölümle yaþam arasýnda gidip geliorum ama her zaman gururluyum ben þehit anasýyým ... ASKERÝM ÖLMEDÝN ÖLMEYECEKSÝN caným oðluma Sosyal Medyada Paylaşın:
bebeimsin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.