SESSİZ SESSİZ
SESSÝZ SESSÝZ
Ben sessiz sessiz oturup dururken
Dura dururken pencereden bakarken
Seyrederken gökyüzünü sessiz sessiz seni düþünürken
Sen de düþün mü beni sessiz sessiz durup dururken…
Bildiðini bilmeden gördüðünü görmeden
Bildiðini bilir gibi gördüðünü görür gibi olurken
Sanki sana kahve hazýrlarmýþ gibi sigaraný yakarmýþ gibi yaparken
Kahve ile sigara içebildin mi sessiz sessiz oturup dururken…
Yalnýzken kendi baþýna yürürken
Yalnýz olduðunu bildiðin halde sanki ben varmýþým gibi
Ellerin sýký sýký ellerimdeymiþ gibi terledi mi kimse bilmeden
Sen de tatlý bir gülümsemeyle yad ederek adýmý sövdün mü bana…
Kimse bilmeden
Kimsenin bilmemesini kendine yediremeden
Konuþmadan duramayýp telefonlara sarýlan
Sonra sessiz tekrar geri oturan konuþamadan
Bilinmeden anlatýlamadan
Anlatmanýn yolunu göremeden
Durup dururken sessiz sessiz otururken
Ayný günü ayrý ayrý yaþarken
Ýster kýzýp söverek
Ýster gülümseyerek
Ýster farkýnda olmadan
Hep özleyerek
Sen de beni sessiz sessiz düþündün mü?
GÖRKEM ÖZCAN
gorkemozcan86@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.