Bir uzvunu daha yitirirsin Bir elin parmaklarý kadardýr topu topu Kýrýlmaz mý kol kanat Kýrýlmaz mý elbet.
Baktýðýnla susturur acý acý Bir musalla taþý Bir kabir taþý…
Ya kalana ne demek der hayat Ufukta batan ay baþýna yýkýlýr lal olursun Divane dönüþür akan damlalar. Þýpýr þýpýr topraða daðýlýrsýn. Zor zamanlarýn dilim ekmeðini bölüþmeye kimsen yoktur artýk. Olmazsa olmazdýr sýla yarýsý dost
Dilinin ucunda kýrýlýr da, Böylece býrakýp gitme diyemezsin Bir baþýna kalmýþ, esirdir yaþam a bütün tümceler Yankýsýzdýr her halde ..
Oysa
Toprak olan mý yoksa Her sabah parmak demirlerden kabre tebessüm etmeyen güneþ mi yeniden doðar Soramazsýn
Sýðýnýrsýn Mavi bir çocuk olur erdem
Tutunduðum tek bir dal bile kalmadý ebedi þu fani dünyada Tutma ne olursun ey cennetin ziyasý tûba dalý Yoksa sen olursun bedeli bana
diye fýsýldar us yüreðe.
Sonra bir Fatiha okursun Avunursun. Yitirdiðin uzva alýþýr, Unutur, Gidersin... Sosyal Medyada Paylaşın:
ddxm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.