G Ö N L Ü M
Ne hazin baharsýn ey deli gönül
Divanemi yoksa aþýkmý oldun
Gurbette deliye döndürdün beni
Yaþamayý unuttum sürünüyorum
Adým adým düþtüm bilmedim
Þu dünyada bir kerecik gülmedim
Bir gün olsun yar sineme sarmadým
Beni el aleme kul ettin gönlüm
Ne kadar çileli geçti þu ömrüm
Ýnanký senden nefret eyledim
Beni el aleme rüsvay eyledin
Bir çakala beni kul ettin gönlüm
Aðaran saçlarým gamlý yaþamým
Þu dünyaya benim sýðmayan baþým
Benim bu sevdayla ne idi iþim
Beni bir hayýrsýza kul ettin gönlüm
Yazdý durak bu yazýyý haline
Anlada bunlarý gel dön geriye
Senin bundan sonra sevmek neyine
Ömrümü tükettin divane gönlüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.