Bu mayýs baþka mayýs,
Aynalýkavaktayýz.
Koynunda suyu
Zevkten dört köþe bir havuz
Üstünden atmaya çalýþýyor
Son kýþ uykusunun tatlý mahmurluðunu.
Dingin sularýn sakin dokunuþu
Nilüferlerin yapraðýnda okþayýþ oluyor.
Bir seviþmedir tutturuyor
Nilüfer çiçeðinin açýk pembesi ile
Baharýn dayanýlmaz esintisi sere serpe...
Bu büyülü seviþmeye takýlýp kalýyor
Sevgilisiz bir mor menekþe.
Ve çocuklarýmýz
Narin bedenleri
Ýncecik belleri
Duyarsýz koþturuyorlar
Baþlarýnda onbeþinci yaþýn kavak yelleri...
Sevgime tutsaklýðým,
Sevgisizliðine isyanýmla
Havuzun baþýnda ben
Heykellerin yýkýldýðý
Þairlerin yakýldýðý
Þiirlerin gömüldüðü
Ezgilerin gürültüye dönüþtüðü
Efsaneler þehrinde yapayalnýzdým elbette..
Geçmiþle geleceðin,
Hüzünle neþenin
Sükunla karmaþanýn
Yazla kýþýn dokunuþunda
Ýçime sýðdýramadým içimi...
Sancýlý bir günün orta yerinde
Bir bahar düþünden geçiþimi,
Mutsuzluðu gönüllü seçiþimi
Anlatayým derken istediðimce
“Deðmeyin feryadýma
Figanýma deðmeyin
Eðer sevmek bu demekse
Ben vazgeçtim beni sevmeyin” diye
Sertab seslendi birden bire...
Dinledim derinden
Haliç aðlýyordu kederinden..
Garip, zavallý, ihtiyar bir dilberdi o þimdi.
Kanadýný titretti bir kuþ
Bir laventenin açýk penceresine tünedi
Bir Aynalýkavak kasrýna baktý
Bir o periþan dilbere
“Müþterisi çoktan tükenmiþ
Hey gidi altýn boynuz
Kimdi seni aðlatan soysuz
Nerede asýrlarca beklediðin
O ipeksi dokunuþ” diye
Aðýt yaktý keder ile...
Çimenler saçlarýndan hüzün damlattý avuçlarýma
Okþanmayý býraktý nilüfer yapraklarý
Pembelikler vazgeçti seviþmekten
Sadece bir parça mutluluktu
Hepsini hepsi birden unuttu...
Süslü mü süslü
Gelin yüzlü duvarlara döndüm yüzümü,
Selam sandým hasretime,
Tutmak istedim o caným ellerini
Kýrýþýk ellerimle...
Eskilerden kalan
Masalsý makamýndan
Son hoþ seda çýnladý kulaklarýmda..
Perdelerinde....
Toprak olmuþ,
Ýnce, narin, nazenin parmaklarýn
Gezindiðini gördüm tamburun.
Ud, ney, kanun inlerken
Yoksundu her biri sazendesinden...
Nameler döküldü sýra sýra
Aynalýkavak ak polenler indirdi lapa lapa
Altýn sarýsý, ince, toprak yollardan
Akarken sana damla damla
Ahþap bir masaya tutundum
Eski bir filme girmiþ gibiydim.
Ýstanbul’u yeniden sevmiþ gibiydim.
TAMAY ÖNAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.