İntihar Mektupları / II

- Yok sayýlýr çünkü hüznüm, yok sayýlýr figâným
Hatýranýn terk ettiði sessiz bir diyâr olur… -



II . ) - Kuþku -


Ýki yol var, biri çýkmaz; diðeri acizliðim
Adým atsam dönüþüm yok, yüreðim çok üþüyor.
Ýki yol var, biri mutlak; deðeri acizliðim
Kapýsýndan baksa gönlüm, cana hüsran düþüyor.
Ýki can var, biri bende; biri sürgünde hâlâ
Nefes alsam, soluðuma karanlýk üþüþüyor.

Ýki an var, biri sevdam; günahsa, günah benim
Ne çýkar terk ediyorsam sahipsiz mevsimleri?
Ýki an var, þakaðýmda titreyen silah benim
Kim aldýrýr gizliyorsam “ah” kokan resimleri?
Ýki can var, biri ana kanarken; günde hâlâ
Biri cana dipnot düþer terk etmiþ isimleri.

Nasýl olsa güne düþen gölgeler söyleþirken
Günahýmdan azledilmiþ tövbeler anlar beni.
Sûretimden var edilmiþ bilgeler söyleþirken
Sabahýn en kuytusunda saklar yalanlar beni.
Ey yüreðim, sen umudu anarken dünde hâlâ
Þarabýn en koyusuyla anar kalanlar beni.

Kimse bilmez beni hâlâ, kime kýrgýn gözlerim
Hangi yýldýz kayýp gitti ellerimden kim bilir?
Kimse bilmez seni hâlâ, kime dargýn gözlerim
Kim aþký yok sayýp gitti ellerimden kim bilir?
Kimse bilmez, sen baharla yanarken tende hâlâ
Hangi sevda cayýp gitti ellerimden kim bilir?




26.05.2009

Beylikdüzü

Sosyal Medyada Paylaşın: