ZEVAL

Bismihu...

tükeniyorum iþte
bu günde yine
sensiz geçen
her bir dün gibi

azar azar

topluyor bakýþlarým seni
var olduðun her yerde
yar arýyorum

yamýyorum seni halime
kendim(l)e
sende benimle öl diye

d/üþüyorum sensiz
zevalin kollarýnda(n)
gölgeni çalmýþ karanlýklara

boðuyor beni içimdeki sen
salýyor senden uzak
dipsiz uçurumlara

en derin dibindeyim
en kirli karasýnda hayatýn

bir can çekilirken tenimden
bir can sunan ölümün
arafýndayým

bir deli sen büyüyor gözümde
sancý,kan,yaþ içindeyim
sýðmýyor bakýþlarýma varlýðýn
sana uzak
zehir kusan ölümün

ellerindeyim...


26.05.2009..
Saat.00.00
Yazar..Mehtap.S.Hümeyragül DALLI..







Sosyal Medyada Paylaşın: