GEÇİM SIKINTISI

Aç insan düþünemez,
Kalkýp ayakta duramaz,
Dizlerini karnýna çeker,
Yatar acýyla kývrýlarak.

Kamu ya da özel babalar,
Alýn, þu üç beþ kuruþu derler,
Ölmeyin, ayaða kalkmayýn da,
Çalýþýn, ekonomi bu boyda.

Memur, aybaþýnda alýr parasýný,
Sarmak ister, açýlmýþ yarasýný,
Ve arkasýndan liste gelir hizaya,
Feryat yaþlarý yükselir fezaya.

Dakikalar eritir, cepteki beþ kuruþu,
Abi; istersen gerisine vur bir turþu,
Gelecek ayýn maaþýný yazdýrýr deftere,
“Kardeþim! Bir daha yazdýrma veresiye.”

Büyük þehrin derdi daha da çok,
Memurunda, iþçisinde beþ para yok,
Fakirin evini geçindirme düþüncesi,
Unutturmuþtur, çalýþma sevgisini.

Düþünen insanlar, ilerler ve yücelir,
Ekonomi ise boþ vaatlerle düzelir,
Biz baþlamadýk, daha düþünmeye,
Düþündüklerimizi açýkça söylemeye…

20.08.1995
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: