Kır Yorgunu

Kýr Yorgunu
saçlarýnýn kokusuyla
kýr yorgunuyum
hiçbir ayýn derdinde deðilim artýk
düþünülmeden yaþanýlmýþ mutluluklar
çeksin giden ve gelmekte olan yazýn derdini

sen kendi gözlerinin efkarýndan þikayetçi

bense çýðlýk çýðlýða duruþumun ortasýnda

bakýþlarýmla apaçýk sevdalý

sen kendini yiyip bitirme

nasýlsa neren gelirse gelsin aklýma

yaman bir konçerto



hani duvarlarýn arkasýnda ne var merakým vardý

bu yüzden hep sevdim aðaçlarýn gövdelerini

hani 6. yaþ günümde saymayý öðrendim papatyanýn taç yapraklarýný

kaç yýl geçti anlamadým

istedim ki bir kiþi ömründe en çok beni sevsin

bu yüzden sevdim ya

mutluluk benim için gülüþlerinin kýsa bir özetiydi



çocukluðum hala geçmedi hele sana karþý amansýz çocuðum

ama üzerimden bir darmadaðýnýklýk geçti

darmadaðýnýklýðým hayatlaþtý

ölmedim senin için

ölüm benim için senleþti



son noktam varsa o senin sonlanýþýn

hayat yalanýmýn tek gerçeði bu yanýlgý

benim ilklerimin hep senin sonlarýnda oluþu

yarým gün sen yarým gün yokluðun

yarým gün aþk yarým gün ayrýlýk

teninse her zaman kavun içi

damaðým acýsýn istiyorum dudaklarýnla



’kendimizi deðil

gizli saklýmýzý ilan edelim

gülleri ellerin yerine koyuþumu

ellerini dikenlerinden tutuþumu

ellerim dudaklarým gibi

boðulmak istiyorum avuçlarýnda’



kaç kýþ geçti bilmiyorum

özlemiyorum hiçbir aðustosu

seni bir kez görmem yetti

asýl yazýmýn sen olduðuna karar vermeme

yanýlmýyorsam bu geçtiðimiz eylüldü

seni ilk defa görmüþtüm

ama biliyordum senin ’sen’ olduðunu



’yarýn toprak kahverengisi bluzunu giy

kirpiklerim dökülsün üzerine

yazdan öte baharým da ol’


Kaðan Ýþçen



Sosyal Medyada Paylaşın: