Sahteymiþ sevdalarýn, gayretlerim boþuna,
Serimi feda ettim, baygýn bakan bir göze.
Menfaatten gayrýyý, kim taç etmiþ baþýna?
Raðbet kalmadý artýk, doðru söylenen söze.
Sevgiden öne geçti, pul etmeyen paralar,
Gözler baþka görüyor, silindi hatýralar.
Fark etmiyor hiç kimse, kalpte kanar yaralar,
Gerçek sevdayý gömdük, kuyular kaza kaza.
Bu sevda çöllerinde, ne ömürler tükendi,
Bana vefasýz diyen, vefasýz çýktý kendi.
Engebeli yollarda, ayaðým tökezlendi,
Dinmedi acýlarým, yaramý bastým tuza.
Þu üç günlük hayatýn, sefasýndan ne ola,
Ýmtihan dünyasýnda, nasýl verilir mola?
Yaradan sevgi verdi, kuþa, dala ve kula,
Ýnsan nasýl aldanýr, dünyalýk sahte haza?
Sakýn bana yaklaþma, menzilim dýþýnda kal!
Artýk þunu iyi bil, benimle vuslat hayal!
Senin gibi haini, ya kurt yesin, ya çakal!
Benliðimi tükettin, içime sýza sýza.
Ümit’im, umutlarýn gerçek sevgide saklý,
Bilinmez bu dünyada, kim haksýz, kimler haklý?
Sevgiyle yanmadýkça, bütün kalpler pasaklý!
Dilimde tüyler bitti, gerçeði yaza yaza!
Ankara - 05.05.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.