AYNAYA BAK

Hayatýn her a’nýný dolu dolu yaþarsan.
Arý misali çiçek çiçek bala koþarsan.
Herkesten çok çalýþýp, böyle zoru baþarsan.
Durmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Avuçlarýnda sýcak, sýmsýcak bir sevgi bul.
Gönlünü ayýrmasýn, tut ki ne para ne pul.
Üstte güneþ, altta çöl, tevekkül ederse kul.
Varmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Ýnanmazsan kendine, koyma taþ üstüne taþ.
Yaptýklarýn güzelse, dik tutar insaný baþ.
Dön geriye dese de, ýzdýrapla geçmiþ yaþ.
Sarmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Yüksekler aðrý yapar, nehre varmadan durul.
Farklýlýklar gül gibi, bülbül sehere kurul.
Ötme akþamlarý, dur ki, sevgiliye yorul.
Sormak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Fýrtýnaya karýþýr, savrulur yýkan seller.
Yüzleþ ki sevdiðinle, kurumasýn þu göller.
Mecnuna zindan olur, ah bu Leylasýz çöller.
Yormak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Ariften aþkýn dersi okunarak gelindi.
Yoz hatýra þeklinde olanlar da silindi.
Hakikatte gerçekler, hep seninle bilindi.
Vurmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Oku ve yaz ki senden sonrakilere kalsýn.
Seni okuyanlar, bir baþka aleme dalsýn.
Gönül muhabbetinde, tek haberini salsýn.
Kurmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.

Giydirmek isteseler, çorabýn teki kalýr.
Açsan bir gözlerini, görenler hep bayýlýr.
Essin bakalým rüzgâr, bulut kalmaz daðýlýr.
Karmak istediðinde, sen aynaya iyi bak.
04.04.2008
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: