sende keþfettiðim her þeyi
benle defnediyorum bu ara
yalnýzdýk kendi düþ kalabalýðýmýzda
nefes almayý unutuyorduk
maviydik
vurgunduk
en dibindeydik hayallerin
dibe vurup
çýkabilirdik
deliler gibi aþýktýk birbirimize
iki kiþilik mürettabatýmýzla
kaçmaktý hayalimiz bu gri kentten
fýrtýna dindiðinde
ayrý ayrý yaktýk gemileri
külleri aþka emanet etmiþtik
hiç bir renge uðramadan gözlerimiz
döneriz sanýyorduk yalýn ayak
yalnýz akþamlar tünemiþti artýk kýrýlgan benliðimize
kor ve kozdan mürekkep bir aþktan geçmiþtik
ayný kalemden yazýlmýþ iki mektup gibiyiz þimdi,
gözyaþý pullar biriktiren bir kente yollanan
denize karþý açýlmalýyýz sevgilim
varla yok arasýnda bir hayalin ardýndan
eðer umutla hiç tanýþmamýþ olsaydým,
onu hayal ederek gerçek olmasýný saðlardým
syrus