İKİLEM

takýlýp kaldým
akarken içinde
ya da
akýþýný izlerken
zamanýn

bir ýrmaðýn kýyýya dokunduðu yerdeyim.
çocuklar gibiyim.
ne ýrmaða giriyorum
ne de býrakýp gidiyorum.

takýlýp kaldým.
birikiyor geride günler,
haftalar
aylar,
yýllar...
büyüyor ýrmaðýnda zamanýn...
bir sel bekliyorum.


gülerken gülüþüm bana benzemiyor
konuþurken unutuyorum sözcükleri
ne demiþtim,ne diyecektim,
bilmiyorum.
bildiðim tek þeyi ise
söyleyemiyorum.



Sosyal Medyada Paylaşın: