EYLÜLDEN KALMADIR
Geçen Eylüllerden kalmadýr saçlarýmda aklar
Her defasýnda boðazýmda düðümlenen piþmanlýklar
Son kez tekrarlanýyor diye sayýklanan ayrýlýklarda
Ne kelimeler hali tasvire yeter, ne i tam anlatýr mýsralar.
Çanaklarýný pis sulaklardan doldurup gelinlik kýzlar
Salýna salýna çayýrlarý ezer, sekiþinden ürker serçeler
Nereye haykýrsam duyulmaz sesim kaybolur
Adý deðiþtirilen mahalleler, beldeler zihnimden geçer
Ne hatýralarý saklar yeni kimlik, ne mazi kimlikte gizlenir.
Geçen Eylüllerden kalmadýr elimde kir saçýmda rüzgâr,
Her seferin med cezirlerini taþýyamaz yelkenler
Nihayet bitiyor diye sayýklanan ayrýlýklarda
Ne kelimeler hali tasvire yeter, ne tam anlatýr mýsralar.
Bir Þubat aðusu birikir içimde bilmez bunu kýnalý eller
Yürek sancýda, geri dönülmez çaðlarý özlemle anar
Dere yataklarý kurudu, berrak akmýyor pýnarlar
Leyla mesneviyle mahkûm, Þirin’in saçlarý tutuþur
Ne kelimeler hali tasvire yeter, ne tam anlatýr mýsralar
Geçen Eylüllerden kalmadýr pul pul eriyen servetler
Üstüne eklenmedikçe azalýr, kendini tekrarlar
Elbette tamamlanýr diye zorlanan hayallerde
Ne maddiyatý sever, ne maneviyattan medet bekler
Geçen Eylüllerden kalmadýr bütün kanamasýyla nefretler
Omuzdaki içi boþ payeler, sýrma iþlemeli belgeler
Bütün hikâyelerin bir yaný hep neden eksik kalýr
Hayat aldanmaya hazýr lezzetleri sunarken, hayâ artar
Ne yokuþlara týrmanýr gönül, ne düzde mesut olur
Gecenin erken vakitlerinde sýrada bekler
Yarýnki indirimli alýþ veriþi kadýn ve erkekler
Gece boþalýr ev,bütün yýldýzlar ayak altýna serilir,
Arsýz iþtahtan rahatsýz boynu eðik güller
Ne insanlýktan vazgeçer,ne erdem talep eder
Sinan YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.