DOSTLUK

Dostun tarifini aradým lügatlerde,
Lügatler çaresiz, kitaplar suskun.!
Bulurum umuduyla, gezdim heryerde.
Bilenler kalmamýþ, kalanlar ise küskün.

Sevgi rafa konmuþ, yaþamak basitlik.
Kötülük rehber, haset padiþah olmuþ.!
Bir karanlýk derede katledilmiþ dostluk.
Gülen bunca insan, sevgisizlikten solmuþ.

Dostun mekaný olursa gönüller,
Onunla yüzyýllara yetecek eserler yazýlýr.
Her bahçede yeniden doðar güller.
Unutulsa da daða taþa bülbül kazýlýr.

Dostu dostla yaþamak lazým.
Hem de iki gönülde bir olmak.
Herkes gibi dersen neme lazým,
Ömrünce kalýr sana piþman olmak.

Fýrsat elindeyken hayatta iz býrak.
Taþlarýn dili yok ki sana anlatsýn.
Birgün mutlaka gelecek son durak,
Küçücük hoþ bir anlatým seni anlatsýn.

Sevgi yalnýzlýða terk edilmiþ, aþk yetim!
Topraðýn suya ihtiyacý gibi muhtacým.
Kimseyi incitmek deðildi niyetim.
Tüm insanlýktýr baþýmdaki tacým.

Mesajým kendime ulaþýr birgün elbet!
Her karanlýðýn ardýndan güneþ doðar.
Umudunu yitirme, yeter ki sabret!
Sabrýn sonunda hep rahmet yaðar.
23.07.2002
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: