dur hele
hele birkaç bulut girsin kirpiklerime
yaslansýn gözlerim zifir geceye
kepenk arasý süzülsün sokak lambasý
saat onikiotuzyedi iliþen gözlerimde
sensizliðin ötesine biraz daha
küçülsün göz bebeðim
az bekle hele...
gidiyorum sevgili!
içimdeki saðýr hisler yýðýný
gidiyorum ömrümü kemiren otuzyedime
ve sana henüz söyleyemediðim sessizliðe
hiç istemezdim bilirsin
uzattýðým karanfiller hayalinde solmadan
býrakmak ardýmda bir tutam matem
varlýðýma haftalardýr yabancý
kapý komþular farketmeden
avuçlarýmda sensizliðin donuk yüzünü
hissediyorum sevgili /adým adým
düþünüyorum da;
kýzýl þafaðý karþýlayan hýrçýn fýrtýna
bir mavi dalgaya filizlenen alabora gençliðim
hýçkýrýðýmý korkak kýyýlara saklayan hiçliðim
kaç kaya kovuðunda boðulacak oyuk oyuk
kimbilir...
zaman þafaðýn dördü
akrep otuzyediyi birazdan vurduðunda
düþ kýrýðý ürperti, tarifsiz bir heyecan
gölgeler yürek ucu yanký /canhýraþ
kýlýný kýpýrdatmayan sûkut
ha durdu ha duracak /anbean
içimdeki fazlalýk
ne zaman
bir gökgürültüsünde þemsiyesiz kalýrsan
denizler ardý uzak duldalarýma sokul
ki ýslatmasýn apansýz yaðmurlar
sana yandýðým senden habersiz
ve dokunmaya geciktiðim muson saçlarýný
bir de; alelacele nefeslediðin sigaraný
belki de öksüz kalacak eksik hatýralar
saçak altý serçe çýrpýnýþý üþümelerinde
bir çöp dahi tutunmazlýðýnda oysa
kaç kibrit yanmýþtým yokluðuna, kaç?
vaktidir þimdi semaya yaslanmanýn
yarým izmarit, yarý açýk çeþme altý
soðuk kahve, üç-beþ tamamlanmamýþ þiir
ve dünden kalan bulaþýklarý da býraktým.
gün yüzü deðmeyen pencerem
belki zor açýlacak affet /utanýrým
nikotin sarýsý tül perde
geldiðinde havalandýr daðýnýklýðýmý
unutma toplarken ýssýz yataðýmý
haydi artýk!
aldýrma camdaki boðuk damlalara
alev biter kül tütermiþ içten içe
boðazýnda gecikmiþ bir düðüm /ismim
mirasým sadece deðersiz otuzyedim
her þafak ürkek fýsýltýna yakýn
ýslanma iki gözüm
ýslanma sakýn...