Gözlere inen siste hissettim vedâlarý;
Anlamaya çalýþtým daðlaþan sevdâlarý...
Hiç önemsiz görünen sýradan duygularým,
Bazen çok derinlerden kavramýþ benliðimi,
Bir kývýlcým atarak bozmuþ serinliðimi...
Ýç dünyamda bu ateþ baþlatmýþ yangýnýmý,
Magma tepkimelerle korlandýrmýþ kanýmý...
Anladým, iþte böyle insan erir mi erir,
Taþar da lav misâli volkanlarca yükselir,
Göynüyen hasretinin doruðunda teklenir...
Nasýl ölçebiliriz, sýradan bir duygunun,
Karýnca meþrebinden hor gizem kuvvetini ?..
Hem yanar, hem yandýrýr, bir ömrü kül eder de,
Ölümden sonra bile sürdürür dâvetini...