Oy gardaþ, dað gardaþ Bu sebepsiz gidiþ nereye Gençliðimize karabasan gibi çöken bu þehirde Ekmek bölüþtük aþ bölüþtük Yastýk diye baþýmýzýn altýnda taþ bölüþtük Rüzgar misali savrulup Düþtüðümüz yerden dað gibi doðrulup Bitmeyen yollara düþerdik Deli taylarca , aylarca Kaderimizin peþinde nehir olup coþardýk
Oy gardaþ, dað gardaþ Bu vakitsiz veda ediþ nereye Daha üzerimizden bir kýþ bile geçmemiþti Kavgamýzýn baharýndaydýk Kah dünde bugünde,kah yarýndaydýk Dönüp dolaþýp çevrilip Yüreðimizin ateþinde alev alev kavrulup Þehrin mahþeri kuytularýnda koþardýk Nice toylarca, aylarca Ayný sevdayla dal yaprak yeþerdik
Oy gardaþ, dað gardaþ Bu veda ediþ bu sebepsiz gidiþ nereye Bizi baþkasýndan ayýran, bizi biz eden Hep ayný þiirlerde çocuklar gibi aðlardýk Topraða düþen her damlada Çavlan misali çaðlardýk Böyle apansýz, böyle yapayalnýz Boðazýmýza düðüm dudaðýmýza sessizlik býrakýp Su gibi yokluða akýp gitmeseydin Biz bütün bentlerin üzerinden taþardýk … Oy gardaþ, toy gardaþ
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.