Bir gece ansýzýn çýkacaðým evden
Deli cesareti
Bilmediðim bir sokakta oturup dertleþeceðim yalnýzlýkla
Muhtemel
Dinleyecek beni gülecek bana
Can
Ateþe vereceðim Ýzmir’i
Maviyi görünce deli bir yaðmur baþlýyor aklýmda
Ýzmir mavi
Ateþe vereceðim bir cinnet anýmda
Yakacaðým
Seni hatýrlatýyor aklýnca
Seviyordum bu þehri
Boþtu belki zindanlarý ben girmeden önce
Ýþte yine yaðmur
Aþký yýkýyorum arýnsýn ayrýlýktan diye
Aklým bir taþýn altýnda
Vurgun yiyorum
Ellerimde yanýk izi dün geceden kalma
Yakamadým
Denedim Can
Sen varsýn diye dün gece Ýzmir’i yakamadým
Yüreðim eziliyor kýraðý bakýþlarýnda
Her geçtiðin yerde cinayet var
Can
Çýðlýk koparýyorsun içimden
Kalbim ve edip aðlýyor
Ölürken sesini duyuyor musun þiirlerin
Oysa sana kapýlar açýlmadan masumdular
Þimdi yalnýzlýða gebeler
Yakmalý
Her gün silinseler bile iflah olmazlar
Acýyorum anlamýyor musun
Soy beni çýkar üzerimden ayrýlýðý
Giydir sevdayý tak takýþtýr gülüþlerimi
Aynalarla barýþtýr
Topla saçlarýmdan sönmüþ yýldýzlarý
At uzak kentlerin uzak çöplüklerine
Bir gece
Yakacaðým Ýzmir’i
Zülüflerimi yýldýzsýz görme Can
Kalmýþsa dileklerim
Býrak o gece onlar da yansýn
Sevda ile aramda köprüler yýkýldý
Kuþbazýn elinde yaralý serçeler gibiyim
Param parça oldum binlerceyim
Kafesim
Ýzmir’i ateþe vereceðim
Ýçinde ben, bende sen
Puslu gölgelerde aþk bulaþýðý
O gece unutacaðým seni düþüreceðim gözlerimden
Þehir üryan
Yaðmur baþlayacak
Küllerimi yýkayacaðým
Ay dolunay
O gece seni sevdiðimi unutacaðým
O gece
Can
Sen gelme Ýzmir’e ben öleceðim
Nevim Karahan