Ceylan gözlerini süzerek
Bakar uzun uzun eskimiþ aynalara
Ürkek bir güvercindir ruhu
Çarpar yalçýn kayalara
Kýrmýzý olduðu kadar kaný
Renkli deðildir imaný
Gökler güler üstüne aðýz dolusu
Halelenir bacalarda kederin ince buðusu
Hep kesik kalýr bir yaný
Yok duyaný
Tomurcuðunda koparýlmýþ bir gül
Çok uzunca kesilmiþ bir kakül
Dökülür sanma saçlarý ýrmak ýrmak
Dolanýr deliler gibi aðlayarak
Hayata nalýn kýrarak
Hoyrat ellerce yolunmuþ bir tutam kýr çiçeði
Kim bilecek gerçeði
Zamansýz kokan fesleðen
Bir tezene gibi yanýk inleyen
Her týkýrtý da yüreðine deðen
Ateþten iðnedir zaman
Miras kalan
Kara bulutlar ardýna büyür
Biri gözlerine yansýr
Biri düþer ta derine
Iþýk sýzdýrmaz iki dolunay
Büyür ha büyür
Yüreði tutmaz kalay
Dünyaya ait tek týnýsý
Gözleri aç siyah bir harem aðasý
Birlikte tutarlar aðýr yasý
Gönül azgýn bir ýrmak kýyýsý
Her gün bir parça koparýp gider
Çoðaldýkça bakýþlar
Yükselir dört yan duvar
Sahi orada biri mi var
Rüzgar çoktan unutmuþtur saçlarýný
Güneþ toplamaz eteðini
Kaleme dargýn bilekleri
Duayla dilek arasý
Asýlý kalýr elleri
Aç topraklar gibi susuzluktan çatlamak
Ne kötüdür kimseye yazamamak
Kime ve neye bilmediðin
Uçsuz-bucaksýz bir in kadýna
Saray dediðin
Kurur damak ve dil
Boyun büker karanfil
Çardakta sefil
Kalmadý sanýrsýn saraylar
Krallara, þahlara
Günde kaç kadýn doðar ah’lara
Kurar kendi içinde harem’ini
Yatar yeni günahlara
Gül suyuyla yýkanýr gümüþ tenim
Güller açýlýnca artar kederim
Bel ki görmediniz siz
Tomurcuðunda kurur karagül
Hep siyah kalýr gözlerim
Daha çok kimsesizlikte üþürüm ya
Fark eder mi Ýffet, yahut Mary’a
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.