Bu gece;
Bir çýðlýk koptu yüreðimde bu gece
Düðümledim yarenleri kendimce
Baþý boþ koydum gönlümde
Dolaþtým masivayý kendi halimde
Israrýmý koydum yoluna
Sabaha aranayým bu gece
Bu gece;
Esrarýmý verdim ellerine
Kafesleri açtým, uçurdum serçeleri
Özgür býraktým sevgimi
Tutuþturdum gönlüne sevgilim
Þimdi; sabaha yatýyorum özgürce
Bu gece;
Þehrimin ýþýklarýný açtým toptan
Yüreðime koydum yýldýzlarý gizlice
Karanlýk istemiyorum kararmýþ
Þehrimin daðýnda büyük volkan misali
Lavlarýmý attým bu gece
Ve bu gece;
Esmek istedim kendimce
Üþüyen yürekleri yakarak
Ben, gidemem artýk geride lavlar býrakarak
Örtmeliyim seni yangýnýmýn külleriyle
Aþina kalsýn kuþlar serçenin diliyle
Dertsizce...
Ve ben, bu gece;
Karanfilleri aðlatmamalýyým ellerimle
Karartmalýyým yýldýzlarý gönlümde
Güneþi açmalýyým þehrimin sokaklarýna
Ve bir mektup býrakmalýyým
Ýçinde sevdiðim yazan
Karanfillerle...
Ve ben, bu gece;
Ölmek istiyorum yýldýzlarla
Gözlerinden kaybolmadan
Güneþim sönmesin þehrime düþen
Gömün sabahýn seherinde
Öldüðüm yýldýzlarla
Þimdi;
Her yer gece
Uyuyordurum koynunda þehrimin topraðýnýn
Sen, yýldýzlarýmý arar durursun
Güneþimin kaybettiði
Arama sevgili boþuna arama
Onlarý senin için kararttým
Þimdi ben, rahat uyuyorum
Senin þehrinin sokaklarýnda...
22-05-2009 Hayrettin