Neden hep kaybetmeyi bekleriz
Deðer bilmek için
Neden deðer bilmeyiz hiç
Kaybetmeden …
“ Seni Seviyorum “ demeye korkarýz
Oysa o nun için daðlarý deleriz
Ne fayda kaybettiðinde aðlasan
Ne fayda kendini bitirip
Göz yaþlarýný yaðmur yapsan?
Ne olur sanki korkmasak
Korkmadan söylesek sevdiðimiz
Ne olur kaybetmeden bilsek deðerini
Ne olur
Ýçimiz dýþýmýz ayný olsa
Erkeklik mi bozulur
Gururun mu kýrýlýr be adam
Sevdiðine sevdiðini söylemekle..
Neden mektubun en baþýna
“ Seni Seviyorum “la baþlarýz
Her çiçeðin üzerine
Her hediyeye ufak bir kaðýt iliþtiririz
“ Seni Seviyorum “
Bu mu sevgi
Bu mu aþk
Yan yana iken kaç defa söyledin
Kaç defa “ Seni Seviyorum “ dedin
Gözlerinin taa içine bakýpta konuþtun
Caddede onca kalabalýða aldýrmadan
Kaç defa “ Seni Seviyorum “ dedin
Söyle çýlgýn aþýk
Söyle deli yürek
Söyle deli fiþek..
Lafa gelince mangalda kül býrakmayan delikanlý
Yüreði yanan sevdalý
Kaç defa sýmsýký sarýldýn durup dururken
Kaç defa öptün aniden
Sebepsiz ,bahanesiz?
Yoksa gerek duymadýn mý
Gereksiz mi tüm bunlar
Kaybedince aðlarýz nasýlsa
Boþ ver
O zaman sabaha dek söyleriz
“ Seni Seviyorum “ “ Seni Seviyorum “ seviyorum seni…
Gizli gizli aðlar
Yollanmayacak mektuplar yazarýz
Geçer aynanýn karþýsýna haykýrýrýz
“ Seni Seviyorum “ “ Seni Seviyorum “ Seviyorum seni…
Kim duyuyorsa bu vakit sevdiðini
Þimdi söyle
Çok mu zor sevdiðini söylemek
Utanýlacak gereksiz bi þey mi
Yoksa olmasý gereken bir gerçek mi?
O olmadan kimi seversin?
Kime çarpar kalbin
Söyle canýma can
Olmadan sevdan neyleyim
Gel dostum hep sevelim
Her yerde her daim söyleyelim
Çekinmeden korkmadan utanmadan
Kalbimizin sesini dinleyelim
Her þey için çok geç olabilir yarýn ….
“ Seni Seviyorum “ “ Seni Seviyorum “ Seviyorum seni..