Aynalarý dost bilme, gün gelir yalan söyler.
Bakmaya kýyamam ben, eller târ-u mâr eyler.
Aþiyâna gelen yok, bâd-ý sabâdan gayrý.
Hayâline razýyým, býrakma beni ayrý.
Nûr salkýmý gözlerin, ebedi gedâsýyým.
Sinemdeki ateþin her daim sadâsýyým.
Yaðmurun damlalarý çölde serâb olmasýn.
Gel ey çeþm-i siyâhým, bu can türâb olmasýn.
Baharda gül uyanýr ben ýzdýrab çekerim,
Gül goncasý neyime hasrette yaþ dökerim.
Kâvm-i Nuh’un Nesr’ini Cûdi’de hitâm buldu,
Nâr-ý beyzâm vuslâtýn sineme sanem oldu.
Kahrýný lûtfeyledin, lûtufkârsýn bilirim.
Azabýnla haþrolup, derdin ile ölürüm.
Ne han’ým, ne hamam’ým ne de kervansarayým,
Senin otaðýn olsun, benim sýrça sarayým.
Halefin hicrân imiþ, bunu çok geç anladým.
Gözyaþýmý sel edip, hazin ney’le inledim.
Aynalar yalan söyler, hani mihrabýn nerde.
Dön de bir bak mâziye, bekliyorum o yerde.
..................................Gir kâlbime, gör kendini.!
....................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.