ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün) Kelâm İşçisi
ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün)
Ne zamandýr suspus bakýyorum penceresinden bu bedbaht yerin, Yabancýyým demir parmaklýklara, Sigara tiryakisi yorgun adamlara, Umudu hiç kalmayanlara...
Birde sensizlik var nöbet nöbet nabzýmý yoklayan, Ve soluyor topraða sen diye diktiðim her fidan...
Kokuþmuþ bir koðuþ, Külhan beyleri, Dört altý voltasý...
Ne zormuþ burda yaþamak, Ve sana penceresi demirlerle kaplý bir yerden bakmak...
Bana burda çok iyi bakýyorlar,üzülme...
Demeyi ne çok isterdim...
enginname... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.