Hasreti yükle zamanýn eðerine
Deh’ le gitsin.
Sen i mgeleri topla koynuna
Þiir þiir
Bana gel...
Ben türkü türkü çaðlayayým
’Telgrafýn telleri’ ile haber uçur
Karþý geleyim
Sen kervancý
Ben hancý
Gidecek bile olsan
Konaklamaya gel
Çalmasýn kimse
Görmesin dikkat et, gamzelerindeki kuytuyu
Yýllar var hasret bu gönül
Býrakma yankýlarýný sesinin
Yaban diyarlarda
Hüzünlerini göz pýnarlarýmla suladým
Býrakma ne olur
Yoklamaya gel
Sayma
Saydýrma tebessümlerini bilmeze – kadir-
Deðmesin nazar
Eksilmesin dudaklarýnda karanfillerimin allarý
Gölgesinde buðulanmasýn kirpiklerinin / yalnýzlýðým
Gelmenin adýný sen koy
Umut güllerimi
Koklamaya gel..
Gel
Geliþin / gülmeyen umudun muþtusu
Gel
Geliþin / görmeyen gözlerin avuntusu
Ýster telleriyle gel telgrafýn
Dilersen gülleriyle sevdanýn
Umut bahçelerimi suluyorum gün boyu
Ezgiler gurbet gurbet
Sýla yangýnlarda kor kor
Küskün anýlarýný býrak
Kendi periþanlýklarýnda kaybolsunlar
En yalýn halinle gel...
Lütfen
Erken gel..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
... Gülüşün Rehin Aldı Yüreğimi ... ... ... Bilemedi... Bir Adı Yoktu ... ... ...