MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yokluk Kapısı
sır

Yokluk Kapısı



Yokluðun peþisýra, sýra sýra insanlar;
Dizildiler kapýya… ne fazla ne noksanlar.

Kapýlar bilinmeden yazýlarý yazýldý,
Ölmeden mezarlarý bir gönüle kazýldý.

Varlýðýyla tek olan, vârolsunlar istedi,
Varlýðý isteyenler, yoku bulsunlar, dedi.

Yokluk kapýsý; O’na varmak için bir durak,
Bu kapýdan girenler, varlýðýna varacak…

Kimler gelip geçmedi, bu yokluk kapýsýndan,
Kimler, kimler içmedi; o görünmez tasýndan.

Mevlânâ’sý, Yûnus’u, hep bu kapýdan geçti,
Nesîmi’si, Hallac’ý, nûrdan suyundan içti.

Varlýðýný silenler, geçtiler akýn akýn,
Ýþte varlýk, dediler, gelin, görün ve bakýn.

Gelmek ama ayaksýz ve görmeler hep gözsüz,
Ve iþte varlýk demek, sessiz, harfsiz ve sözsüz.

Yokluk kapýsý; varmak isteyenlere Burak,
Ben varým, diyenlere, yokluklar kadar uzak.

Diri geldi gelenler, bir gölgede öldüler,
Siyahlarý giyinip, içten içe güldüler.

Varlýðýný öldürmek, iþte en büyük zafer,
Ve savaþýn galibi, yok olan bir muzaffer.

Ölenler anladýlar, her þeyin içyüzünü,
Yokluðun kapýsýnda, vâroluþun özünü.

Bu kapýda; vardýlar vârolmanýn sýrrýna,
Çekince nefisleri, hakîkatin dârýna.

Ve dediler: Doðru ya.. O’ndan önce kim vardý?
Sonrasýyla beraber, dilediði kadardý.

Ne önce ne de sonra, yok O’ndan bir baþkasý,
Yalnýz, yalnýz Allah var.. Ýþin perde arkasý.


Ankara, Mayýs 2009

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.