MAVİ GÖZLERİ ÇAKMAK ÇAKMAK

MAVÝ GÖZLERÝ ÇAKMAK ÇAKMAK

Ýstanbul’dan çýkýnca yola
Doldu yüreklere neþe
Hýrçýn Karadeniz
Açtý baðrýný ona
Geldi Samsun’a
Aylardan Mayýs
Günlerden ondokuz

Sarýþýndý
Sözleri barýþýndý
Mavi gözleri çakmak çakmak

Daðlar üstü süzüldü
Amasya’da verdi tamimi
Erzurum’da yurduna üzüldü
Kurtuluþ sözlerinde samimi

Kongreler içinde dimdik baþý
Dinecek dedi: Milletimin yaþý
Ankara yolunda
Düþmana çatýldý kaþý

Sarýþýndý
Gökyüzünde kartaldý
Mavi gözleri çakmak çakmak

Bozkýrýn ortasýnda durdu
Kavurdu güneþ yüzünü
Yüreðini namluya sürdü
Esirgemedi sözünü

Sarýþýndý
Yeleli bir aslandý
Mavi gözleri çakmak çakmak

Bozkýrýn ortasýnda yürüdü
Kavurdu rüzgâr yüzünü
Ýstasyon yolunda
Özgürlük kolunda
Yazgý deðiþecek dedi Ankara’da
Bitecek bu savaþ burada
Düþmaný titretti gür sesi
Halkýnýn yüreðinde nefesi

Sarýþýndý
Korkusuz kaplandý
Mavi gözleri çakmak çakmak

Mustafa Kemal’im
Türk milletinin gülü
Sonsuza dek ötecek bülbülü

Sarýþýndý
Yeleli bir rüzgârdý
Mavi gözleri çakmak çakmak



Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi


Ey Atam gösterdiðin yolda sonsuza dek baþýmýz dimdik yürüyeceðiz. Bize gösterdiðin yoldan ölsek de ayrýlmayacaðýz. Bu zor günlerde seni daha iyi anlýyoruz.

Sosyal Medyada Paylaşın: