Uzaklaþtým.. Seyrettim kendimi Neredeydim, kimdim ben? Aradým kendimi elma aðaçlarýnýn arasýnda Baktým,, gönlüm ver-yansýnda Mahþerde olacak iki elim yakasýnda…
Vazgeçtim,yakadan Kaçayým hemen bu klinik vakadan, Çýkarken Aðustos baþý ,aðaçlar arasýndan Bir yol buldum…
Elma, elma kurtlu elma Sen aðaçtan düþtün. Benim için artýk unutulmasý gereken bir düþtün. Uyandým gördüðüm kabustan Yaðmur oldum,bulut oldum Dostun gönlünde her renk oldum
Çýktým artýk oradan uzak yollara düþtüm. Rüyalarýmý hayra yoran gönüllere düþtüm Gönül zenginliði içinde En büyük Servete kavuþtum… Mutluluktan artýk benim coþkum…
Perihan TUNÇOK –ESMÝZE 18/5/2009-ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esmize - Perihan Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.