Çocukken gölgemizle kovalamaca oynardýk...! Iþýðýn yansýttýðý biçimde. Bazen dev adam olurdum Hoþuma giderdi çocuk aklýmca sevinirdim! Sanki hep dev kalýr insan sanýrdým, sonra minik bir cüce olurdum! Kaçardým bazen,o da inadýna kovalardý,ben yorulurdum O yorulmazdý. Çeþmenin baþýna giderdim Benim suyumdan içerdi, Annemin bana yaptýðý susamlý çörekten yerdi! O zamanlar küçük bir çocuktum Bilmezdim ki güneþin beni aldattýðýný Gölgelerin týpký hayat gibi yanýlgýdan ibaret olduðunu...!
19.07.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
fosil61 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.