gece aðýrlýðýný gömdü yüreðime
caddelerde rüzgar...
yok artýk aþk, neye yarar ?
gizledikçe açýða vurur dalgalarým
ben ne taþlar ne kayalar parçaladým
sevda yollarýna toz bile olamadým
kýr çiçekleri toplarken ovalardan
ruhumu sardýn körün gözlerine
yaþadým saydýysan, bahane...
beni sarar bugün yorgan, yarýn kefen
kanayan yaralarýmdan hallerimi
sorarmýydýn bir görsen
sabah olmadan kaçar hüzün
üç beþ kuruþ yürek pazarý gün
gölgelere vurur karanlýk yüzün
þimdi uyuma vakti
ruyadan kalk dünya ya
aynýsý olursa, Piþti !