YAŞARKEN ÖLMEK

Akþam olunca çekilirdim
Dört duvarla çevrili karanlýk odama
Yalnýz deðildim sigaram ve sen vardýn
Ýçtiðim sigaramýn dumanýna adýný yazdým
Ýçki dolu kadehlere teslim ettim kendimi
Tek seni unutmak için
Kadehlerde içki yerine anýlar doluymuþ
Her kadehi içtiðimde biraz daha sarhoþ oluyordum
Ve anlamsýz bir hal alýyordum
Beni görenler tanýmýyordu
Tanýyan dostlarým ise
Bir tekme de onlar vuruyordu
Öyle oldum ki;
Artýk kendimi tanýyamaz oldum
Her anýmda sen vardýn
Bir sevgiyi unutmanýn ,
Bu kadar zor olduðunu bilmiyordum
Ama bu sevgi benim sonum oldu
Seni unutamadým ama kendimi unuttum
Çünkü seni düþünmekten kendimi düþünemiyordum
Yaþamak olmuþtu bir ýzdýrap
Koskoca dünya bile küçülmüþtü artýk
Ne olur ise olsun hiç bir þey seni unuttturamadý.
Sanki ikinci kimliðim olmuþtun
Seni unutmanýn tek yolu ölümdü
Ama nedense yaþýyordum
Bu da Tanrý’nýn bana verdiði ýzdýraptý.
Ölmek sadece topraðýn altýna girmek deðildi
Çünkü ben zaten yaþarken ölüyordum
Her aklýma geldiðinde
Ömrümden bir ömür daha gidiyordu,
Ýþte YAÞARKEN DAMLA DAMLA ÖLMEK
Buna denir............................

Ayþe BATUGE

Sosyal Medyada Paylaşın: